Corporate Audit Division

While waiting for someone to share their experience while at the place..here are some flicks.

"With NAC's permission"

Hi po!

Kumusta na po kayo. Pasensiya na po di ako masyadong nakakapag email. Attached po are some of the pictures of Gabriel.

Share ko lang po some of the many pics ni Joan and Rusell during their stay in Audit. Miss na namin kayo!! nabawasan na ang nagpapasaya sa amin. Eh baka nagtataka kayo, heto po: Si Rusell ..palaging talk of the town. Kahit present or absent sa harapan, sya pa din ang topic. Kung ikukumpara sa ice cream “flavor of the month”. Pero teka hindi lang months, years na ang usapan dito. Kasi naman hindi napipikon (o pikon na hindi lang pumapalag). Sobrang napakahaba ng pasencya (hindi ng dila na sukatan daw ng ano…sabi ni MDG). Pero sa lahat ng taga Audit, siya pa lang nakita ko na nakapag-paluha…90% na andun sa harapan nung farewell (nung outing po ito). Kasama nga din pala dito si Joan. Kilalang tomador “isa pa” at palaging napupuwing (lagi kasi basa and namumula ang mata), dahil siguro isa siya sa baby ang Audit. Pero sobrang magmahal…kahit na lahat ng nakapaligid eh against sa kanya…sige pa din (buti na lang nauntog..hehe). Ooops! sa uulitin na lang..baka sobra na mga nasabi ko..uu.. Pagbutihin nyo work diyan and sana maiapply nyo lahat ng magagandang naituro naming lahat and natutuhan nyo dito sa Audit. GOODLUCK!P.S. Nagkataon lang po na nagkasabay sila na umalis ng RSCI kaya magkasama sila sa pics..Hindi po totoo ang iniisip nyo. (pero malay natin..hehe)

Corporate Audit will hold its annual outing in Potipot Island on May 1 to 2, 2009 amidst the budget constraint that all of us are experiencing. We live to our tradition to annually go to far places that we have not yet explored.

We are excited because for the first time all members of the Audit and SOD is expected to come (special mention to ATB and hopefully the green starex) with the addition of Ms. Lot, Maybel and his husband.

Sa mga dating taga-Audit...pwede po kayo sumama at pwedeng pwede din po kayong magpadala ng donation

Pics:

BubbleShare: Share photos - Easy Photo Sharing

Just few days back, we have an afternoon break to bid "Goodluck!" to our dear colleague, Mr. Norman A. Castro or NAC as we fondly call Managers by their initials.

Each member was very emotional in putting into words what they feel about the verity that one of the cornestone of our organization is parting ways to join his family abroad. So emotional that only few have delivered their speech without bursting into tears (special mention goes to Joan). Most of us talked about how he started, happy moments with him, his contributions, how he inspired all of us, how our life will be will be without him and most importantly our blessings.

What catched our curiousity and suprise was when NAC, during his turn, could not control his emotion and tackle about life before he started in Rustans. He mentioned about the "life without directions" (of which he did not gave further details leaving our curiosity hanging) and how his life became so blessed during his stay at Rustans. Picture taking came next (a normal scene at Audit). The session ended and he walked out like he is wearing heavy shoes.

Ariel and Irish is tying the knot on the twenty seventh of September (if your invited, you knew this already..uu). On behalf of the the Audit family, I would like to congratulate both of them and God bless!

Hi po! Musta na po kayo? Ako, oks naman po. Maluwalhati naman pong nakarating dito sa Casablanca. Hindi naman ako naligaw sa Dubai. Hehehe. Yung biyahe naman po ng Manila to Dubai eh hindi ako masyadong kinabahan kasi 90% ng pasahero ay puro OFWs na kagaya ko. May iba pa ngang first timer din na katulad ko na wala ding kasabay. Katulad nila nagtanong-tanong na lang ako sa mga kababayan natin na sanay ng bumibiyahe. Mababait naman sila ta tinutulungan nila kami. Pagdating naman po sa Dubai ay maayos din naman dahil pagpasok mo sa airport na kung saan ay nandun na din yung Duty Free ay puro Pinoy ang mga empleyado din kaya parang nasa Pilipinas ka lang. Pagsakay ko naman ng eroplano papuntang Casablanca ay medyo kinabahan na po ako kasi tatlo na lang kaming pinoy doon. Nahiya naman akong lapitan kasi hindi ngumingiti kapag nginingitian ko. Pagdating ko sa Casablanca ay matagal bago kami nagkita ng sundo ko. Doon na po ako sobrang kinabahan kasi yung cp ko walang signal. Nagloloko na at hindi ko matext si Ms. Agnes. Hindi naman po ibinigay sa akin yung telepono ng opisina dito. Pero sa awa naman po ng Poon eh nagkita din kami. Nagkaroon lang ng misunderstanding sa pagsundo sa akin. Tapos yung dalawa palang kasabay kong pinoy sa eroplano eh mga taga-Duty Free din pala. Konti lang po ang pinoy dito. Karamihan sa kanila ay empleyado din ng Duty Free. Merong ilan na nagtratrabaho sa ibang company pero konti lang. Kaya bihira kang makakita ng pinoy sa daan. Maganda naman po yung tirahan....este tinutuluyan (baka iba na naman ang maisip ni Sir ATB, Hi Sir Alex). Lima ang kwarto at dalawang CR. Mukhang mababait naman sila at makukulit din. May toyo din katulad ni Jenny (Hi Jen, mamimiss din pala kita akala ko hindi, hehehe). Marami na din po akong nakilalang taga-Duty Free. Yun po kasing buong building (5 floors) ay puro mga taga-Duty Free.



Nung una kong labas sa bahay (mga hapon ng biyernes pagdating ko dito) para bumili ng tubig ay may nakasalubong akong mga estudyanteng Moroccan. Nung makita nila ako at yung kasama ko sinisigawan nila kami ng "Shingwa" na ang ibig sabihin pala ay chinese. Biruin mo napagkamalan akong kamag-anak ni Jen (hi jen ulet, hehehe). Yun pala kapag Asian yun ang parang tawag nila since hindi nila alam ang Pilipinas kasi nga bihira ang pinoy dito. Nakasama na din ako sa pamamalengke nung saturday. Mas maganda pa ng konti ang mga palengke natin dyan. Yung timbangan nga nila dito ay yun bang may dalawang lalagyanan. Sa kabila yung item tapos sa kabila yung mga bakal na by kilo. Low tech sila. Mas advance pa nga yata tayo sa kanila eh. Natatakot pa din akong lumabas ng mag-isa kasi hindi sila nakakaintindi ng English, French lang at Arabic ang alam nila (kaya Riza kung nosebleed kami syo diyan dito ikaw ang manonosebleed, hehehe, hi Riza). Pero may ilan na ding Arabic at French akong alam pero konti lang. Hehehe. Hindi pala magandang sabihin dito ang salitang "kaliwa" dahil pagtitinginan ka nila dito kasi hindi kaayaayang pakinggan yun dito. Pareng Rusell maliit pala ang "kaliwa" mo bro (musta bro, namimiss na kita wala akong maasar dito, pasensiya ka na iniwan kita sa chat kanina). Hehehe. Bukas po ay papasok na ako. Kinakabahan ako. Sana makayanan ko. Please continue praying for me po. Yun na lang po muna. Wala na akong maikwento. Saka kailangan ko na pong matulog baka kasi hindi ako magising bukas eh 7:20 pa naman ang sundo namin. Sa mga hindi ko naasar sa susunod na lang kasi wala na akong maisip. Pero namimiss ko po kayong lahat (Irish email na lang me syo bukas, may mga sasabihin pa po ako syo, kasi matutulog na po ako hehehe).



Maraming maraming maraming salamat po sa lahat ng supporta, panalangin, at pagtulong ninyo sa akin. Ingat po kayong lahat palagi at hanggang sa muli nating pagkikita. God bless!!!!

Natapos na naman ang Summer outing ng Audit noong May 1 hanggang 2, 2008 sa Brgy. Pundaquit San Antonio, Zambales.

May 1, 2008
Meeting place in receiving area of Shopwise Araneta at 3:00am. Joan sent message telling that the van will be delayed by 30 minutes. 4 ang sasakyan na ginamit ( ASA, MDG, ECG and yung free of charge na van courtesy of Joan). Medyo natagalan ng konti ang dating ng sasakyan. Nag-meet sa Shell station sa expressway and then convoy papuntang Subic.

During travel, dahil maaga pa at konti pa ang dumadaan, huminto kami sa gitna ng tulay para makunan ng picture ang view sa SCTEX (Subic-Clark-Tarlac Expressway). Nakaka-ilang pictures pa lang kami ng padating ang highway patrol car. Sobrang bilis namin na bumalik sa kotse and sila MDG biglang tumalilis. Akala nila hindi sila hahabulin ng patrol car. Since bago, mabait pa ung patrol man. Pinagsabihan lang naman kami na bawal huminto sa expressway. Cyangapala, 20-30 minutes lang from Clark to Subic sa SCTEX.

Nag-breakfast sa Jolibee SBMA. Medyo hindi kabisado ng driver ng van yung loob ng SBMA kaya namali ng pinasukan papuntang jolibee (exit napadaan). Dumating kami sa resort past 8am na yata. Malayo ang Wild Rose beach resort sa shore contrary to the claim by the resort owner that it is only stones throw away. Nagkaka-gulo sa pag-check in dahil ang higpit and sungit ni Lolo (may-ari ng resort). Nagmano pa nga si Jenny pero hindi pa din efffective. Hindi na muna nag-check-in, nakilagay na lang muna ang mga gamit sa isang kwarto then proceed to Anawangin Cove.

We headed off to the beach where our boat was waiting. A boat here going to Anawangin cost around Php 700 going to and fro. A boat can carry 4-5 pax. So off we go on a about 30 minute boat ride to Anawangin. The waves were calm. We passed by the islands Capones and Camara on our right. We were already at the cove mouth and was headed towards the shore. The cove landscape look really amazing. And what I immediately noticed aside from it’s white sand beach are the pine trees! It’s the first time I’ve ever seen a beach with pine trees along the shore. The caretaker of the cove said that pine trees started to grow the cove after the Pinatubo eruption.

Three of our member of the family is bidding goodbye, namely John, Bong and Sheanette.


John and Bong were given the chance to work in Morroco while Sheanete is still in the company but in Supply Chain Division. Its been several years that you became part of this family and many of us said that Audit will never be the same again without the three of you. We would like to thank you for the happiness, advices, the gimmicks, the jokes and many more......again goodluck!!

San nyo gusto pumunta? Comment lang kayo sa baba..tulungan si Jenny and MDG sa scouting.uu